Editie 2, Jaargang 2
Door: Katie Rookwood, Matthijs Verronum en Nikita Hunter
met Nikita Hunter
| Lieve allemaal, Wat een fantastisch idee was het om Nikita de intro te laten schrijven voor de Kwebbelende Klassenoudste. Vooral omdat ze nu net nieuw is, dat kan ze vast wel aan! Die zit boordevol ideeën en leuke verhalen om de intro mee vol te schrijven! .. nou niet dus. Stiekem zit ik midden in de nacht in mijn pyjama en dikke wollen sokken, met mijn vertrouwde mok hete thee dit te schrijven. Uren heb ik hier al over na zitten denken, maar niets leek leuk genoeg. Tot ik mij bedacht dat het bijna kerst is. De mooiste tijd van het jaar. De grond wordt bedekt met een dikke laag verse sneeuw dat kraakt onder je schoenen (ik vind dat we nog steeds een sneeuwballengevecht tegen de professoren moeten doen), de warme chocomel staat continu te stomen en iedereen houdt zich voor heel even aan hun welbegeerde kerstgedachte. De winkels op de Wegisweg zijn versierd, sommige vrolijker dan anderen. De mutsen en sjaals zijn weer uit de kast gehaald en ook de handschoenen mogen niet ontbreken. De meeste leerlingen op Zweinstein gaan naar huis, maar voor degene die dat niet gaan, doen de huiselfen extra hun best. Alle twaalf kerstbomen in de grote zaal zijn rijkelijk versierd en ook in ieder huis van iedere dreuzel of tovenaar staat zo'n boom te glunderen. Ondanks dat het de koudste tijd is van het jaar, voelt het het warmst. |
Iedereen heeft zijn eigen ingeving bij kerst. Voor de een is het lekkere eten het belangrijkst, voor de ander de cadeau's. Voor mij betekent kerst altijd samen zijn, met familie of vrienden, zelfs met je huisdieren. Bij elkaar kunnen zijn en even tijd vrij maken voor elkaar. Van elkaar houden en elkaar voor heel even alles kunnen vergeven. Zelfs wanneer je zus nét het lekkerste stuk vlees voor je neus wegpikt of je broertje zo enthousiast wordt van de cadeaus dat hij de jouwe alvast opent (vorig jaar was het een nieuw paar wollen sokken, hoe verrassend). En dan begint je aangeschoten oma over de kerstgedachten en moet iedereen die van hem of haar uitspreken. Vaak ben ik daar heel slecht in en moet ik hem op het moment zelf nog even bedenken, maar dit jaar heb alvast klaar: Mijn wens voor dit jaar, voor eigenlijk altijd, is dat we het met z'n allen zo plezierig mogelijk maken voor iedereen (en dat we heel af en toe stiekem -onder toezicht van onze ouders - een slok boterbier mogen krijgen). Nou, nu is het wel tijd om naar bed te gaan, mijn thee is op en ik ben moe. Ik hoop dat jullie dit niet te zoetsappig vonden, zo wel dan wordt dat vast wel weer een beetje in balans gebracht door Katie en Matthijs! Kusjes, Nikita |
met Katie Rookwood
|
Ze is nu bijna een volle week klassenoudste. En ik, Katie Rookwood als de nieuwsgierige kanarie in het team, vroeg me af hoe het haar bevalt. Naast dat ze onze kersverse biba-boerderij dier is, is ze ook heel vaak te vinden in de chat. Deze grappige en lieve meid heeft daarom de eer om mij te vergezellen in mijn debuut als interviewer. Ik heb het natuurlijk over onze lieftallige Jean Dippet!
|
| Heey Jean, Nogmaals welkom in het team en op de boerderij! We zijn nu al een week bezig en ik vroeg me af hoe het met je gaat als klassenoudste? Jean: "Dat ik de kans heb gekregen om een voorbeeld te zijn voor alle leerlingen op Zweinstein is een super gevoel. Het korte slapen daarentegen valt me tegen en het duurde we even voordat ik ritme had. Gelukkig gaat het nu goed en heb ik het enorm naar me zin! Jullie hebben mij geweldig opgevangen en zijn super leuke collega boerderij dieren"
 Wat is je eerste indruk van het team? Wat vind je bijvoorbeeld van onze boerderij?Jean:"Een kippenhok is er niks bij! Mijn eerste indruk is dat iedereen anders is, op zijn eigen, leuke manier natuurlijk! En omdat iedereen anders is heb je ook andere invalshoeken. Ik merk wel: Gezelligheid staat op nummer 1, want ja, zo'n baan moet je ondertussen ook leuk houden. Ik kan het niet helemaal meer een boerderij noemen want zeg nou zelf een neusaap, beer, jakhals, inktvis en een jan-van-gent zie je niet zo snel op een boerderij. Tot nu toe kan ik het goed met iedereen vinden en ik heb zin in deze uitdaging."
 Jaaa ik ben de Kanarie van het team, maar dat even naast ons neergelegd. Je was hiervoor lid van het verhalenteam, wat was de reden om de switch te maken naar ons fantastische team? Jean:"Het verhaal team was voor zo'n korte tijd echt leuk om te doen. Ik hou wel van feestjes en vindt het leuk om mijn creatieve kant te gebruiken. Toch kriebelde het al vanaf het begin om klassenoudste te worden. Helaas waren die plaatsen al bezet. Ik denk dat ik toch wel meer tot mijn recht kom als ware een autoriteit. Ik zeg niet dat ik een engel ben maar ik heb ook nog nooit regels overtreden."
|
Heb je al iets leuks/grappigs/opmerkelijks meegemaakt in de topics? Jean:"Dat is een goede vraag. Het enige topic wat me nog goed bij staat is dat ik een brief van mijn overleden oma kreeg. Naja eigenlijk was ze dus niet echt overleden. Eigenlijk kwam daaruit rollen dat ik familie ben van Lola Temple en Ciaran Rafferty... Het was een ware shock maar uiteindelijk is dat helemaal goed gekomen. We zijn zelfs afgelopen zomer op vakantie geweest samen." Dat is inderdaad wel heel opmerkelijk, maar stiekem ook leuk want volgens mij kan je heel goed opschieten met Lola en Ciaran. Als je 1 locatie mag kiezen wat is je favoriete locatie en waarom? Jean:"Onze band is alleen maar sterker geworden. Stiekem was ik in het begin bang voor Ciaran maar gelukkig is dat nu helemaal weg. Mijn favoriete locatie? Even denken hoor.. Ik denk stiekem toch wel de astronomietoren. Het uitzicht daar is prachtig. En op zomerse avonden is het er heerlijk vertoeven!"
 Ja dat geloof ik graag, het is daar inderdaad prachtig. Maar hey vertel eens, heb jij je soms ook wel eens misdragen? Of iets uitgespookt wat niet mocht (je antwoorden zijn veilig bij mij hoor ;) )Jean:"Misdragen? Kan je het misdragen noemen? Het was de laatste award show van Huffelpuf en toen hebben Lola en ik stiekem de boel afgebroken met onze trommel en triangel. Daarnaast vlogen de stukken pizza en ijs door de leerlingenkamer heen. Gelukkig deed Evelyn zelf toen ook mee en was het snel weer schoon. Maar dat was me het avondje wel" Nou Jean ik vond het een heel leuk interview, ik heb er erg van genoten en ik wens je heel veel succes en plezier als klassenoudste en onze boerderijbewoonster! Jean:"Dankjewel Katie ik vond het heel erg leuk om te doen! Kuka kuka (Oké dat moest een Jan-van-Gent voorstellen)"  |
|
Jean, er zijn een aantal mensen die iets over jou hadden te vertellen. We hopen dat je het leuk vind om dit te lezen, en anders heb je in principe pech ;)
.
.
.
.
|
Darren Graham: ""Als ik aan Bean, uhhh Jean denk, denk ik vooral aan het feit dat ik haar sinds dag 1 op WoP al zo'n beetje ken, en ze me hier ook vanaf dag 1 al laat voelen alsof ik hier altijd met wat-dan-ook terecht zou kunnen. Het is een op en top dasje, af en toe ondeugend als een leeuw, maar als je haar vervolgens ziet eten in de Grote Zaal (weer eens) begrijp je wel waarom ze het geel-en-zwart met trots draagt. Sinds kort is die topper klassenoudste, en hoewel ze het van die andere topdas Lola moet overnemen, weet ik zeker dat ze het mínstens zo goed en vol met plezier zal gaan doen als haar beste vriendin. Lieve Jeaniebean, ik hoop dat je je streken nooit afleert en zo loyaal en leuk blijft als toen ik je ontmoette, en ik hoop dat ik nog af en toe op een van je ondeugende momentjes je triangel in de chat mag zien pingelen."
Julian Roffel: "Ten eerste nog echt gefeliciteerd met deze baan Jeantje. Je gaat het goed doen als klassenoudste dat weet ik zeker. Jij was een van de eerste mensen met wie ik in gesprek raakte. Wij hebben ups en downs gehad in onze vriendschap. Maar praten met jou was en is altijd hartstikke gezellig dat was wel te zien aan de langen uil gesprekken die we hadden. Ons eerste topic samen was echt geweldig en wie weet zullen we vaker nog zulke topics hebben als klassenoudste. Veel succes als klassenoudste Jeantje."
Anouk Hammel:"Lieve Ninja Dipp, Als allereerste natuurlijk gefeliciteerd met dit super baantje, hoewel ik je wel ga missen in het verhaalteam hoor! <3 Je gaat het vast enorm goed doen! En weet je waarom? Ten eerste natuurlijk omdat je een super lieve knuffel das bent, maar daarnaast ben je ook nog eens dapper als het nodig is en heb je je woordje klaar. Je komt voor jezelf en je vrienden op en bent trouw en loyaal, wat natuurlijk perfect is voor deze baan. Maar ook kan ik altijd nog bij je terecht om even mijn hart te luchten of gewoon even lekker te roddelen, zoals wij dat goed kunnen. ;) Dus lieve Jean, het gaat helemaal goedkomen met jou! En natuurlijk niet te vergeten... Pizza & Ijs! :D
Ciaran Rafferty:"Jean... wat moet ik daar eens over zeggen.. -diepe zucht- Nee, geintje! Ik ben maar wat blij om deze meid in de familie te hebben. Niet alleen is ze super gezellig en altijd in voor een geintje, maar heeft ze ook nog eens een hart van goud. Hard werken doet ze zeker, al is dat niet altijd op de juiste vlakken, maar haar inzet voor het zwerkbalteam en haar vrienden kan je gewoon niks anders dan bewondering voor hebben. Het is zeker de moeite waard om haar te leren kennen. Samen met Lola maakt ze de boel misschien net iets té vaak iets té bond, maar hey, dat is de leeftijd he! Jean je bent een topper <3"
Lola Temple: "Lieve Jean aka Dipsaus, Nu is het jou beurt liefie! Ten eerste, wat ben ik trots op jou dat je Klassenoudste bent geworden! Je gaat het fantastisch doen en zeg nou zelf.. wie kan mij nou beter betrappen op plekken waar ik niet mag komen dan mijn eigen nichtje? In zo'n korte tijd ben je IG en OOC veel voor me gaan betekenen. We kunnen enorm lachen met elkaar en de chat op stelten zetten. Maar ook ruzie maken gaat ons goed af - hint op topic in de gangen - waardoor we weer moeten huilen op skype. Ook als we een dipje hebben weten we elkaar weer helemaal op te beuren. Ik hou van jou & van je triangel! Weet dat ik er altijd voor je zal zijn, jij maakt WoP compleet mop. Dikke kus Lollifantje xoxo"met Matthijs Verronum
| Beste lezers, leuk om te zien dat jullie allen zo enthousiast zijn over de Kwebbelende Klassenoudsten. Het is daarom tijd om jullie ook weer eens in het zonnetje te zetten door een topic gemaakt door jullie, wat extra aandacht te geven en samen te vatten. De vraag is alleen wat hebben jullie dit keer uitgespookt? Zijn het wandelingen over het terrein of gewoon rustmomentjes langs het meer ondanks de kou die de huidige winter met zich meebrengt? Zijn het dames of heren die zenuwachtig door het kasteel rennen op zoek naar hen of haar geliefde om de vraag te stellen of dat persoon wellicht wel mee wilt als jouw date naar het Winterbal? Zijn het misschien mensen die wat meer privacy opzoeken en elkaar stiekem ontmoeten in het Krijsende Krot? Het zou allemaal maar zo kunnen zijn. Het topic wat ik heb uitgekozen zal ik hieronder uitwerken en een samenvatting van geven wat er in grote lijnen gebeurd is. Zijn jullie net zo benieuwd als ik was toen ik voor het eerst dit topic zag? Lees dan vooral verder en kom erachter wat er allemaal gebeurd is.
|
| Verdwenen lens in de chaotische bezemkast |
| Aangemaakt door Luigi Gonzales
Taal: XX Tijd: 15:10 - Plaats: Bezemkast dicht bij de grote zaal - Omgeving:allemaal schoolbezems op een berg gestapelt. Stoffig en onoverzichtelijk. - Het weer: Buiten beetje bewolkte dag met een zuchtje wind. Warm Het topic speelde zich af vlak voor de vakantie en ging tussen Luigi Gonzales en Edward Preston. De twee kwamen elkaar tegen in een bezemkast nabij de grote zaal, de grote vraag is natuurlijk: Hoe zijn ze daar ooit beland? Het begon allemaal toen Luigi in volledig zwerkbal outfit terug kwam gelopen van het zwerkbalveld en zijn leenbezem van Zweinstein weer in de kast wilde leggen. Hij had tijdens training zijn bril afgezet omdat deze te strak zat en vervolgens een vliegje in zijn oog gekregen. Deze was helemaal rood geworden en geïrriteerd geraakt doordat Luigi maar in zijn oog bleef wrijven. Uiteindelijk kwam niet het vliegje maar zijn lens uit zij oog zetten waardoor hij niks meer kon zien en om hulp riep vanuit de kast. Deze noodkreet werd dus opgevangen door Edward. Edward kwam dus als ridder op het witte paard de bezemkast in en na de uitleg van Luigi begonnen ze samen te zoeken. Het was echter erg donker in de kast en dat gepaard met een Luigi die niks zag kan je wel bedenken dat het een aparte situatie werd. |
Luigi botste tegen van alles en nog wat aan, en dus ook Edward, waardoor er nogal wat gênante momenten waren. Zo duurde het niet lang voordat Luigi per ongeluk tegen de kont van Edward op botste. Gelukkig kon Edward er zelf wel om lachen en was het vooral dikke pret tijdens de zoektocht tussen de twee jongens. De twee werden uiteindelijk wel wat handtastelijk, met name Edward, maar uiteindelijk vonden ze toch de verloren lens van Luigi. Dat was echter niet het enigste wat ze vonden! Edwards had namelijk het geluk voor het vinden van Luigi zijn lens ook een galjoen te vinden. De les zat echter onder het stof en was daardoor niet meer bruikbaar. Als echte gentleman bracht Edward, met Luigi aan zijn arm, hem naar de leerlingenkamer van Zwadderich zodat hij veilig naar zijn bed toe kon en niet half blind door de gangen van Zweinstein hoefde te zwerven. De vraag is natuurlijk waarom heb ik dit topic gekozen? Humor, Originaliteit en Vriendschap. Het is een leuk en vrolijk topic om te volgen en het is mooi om de vriendschap tussen een slang en leeuw te zien. Het kan dus wel! Ik wil Luigi en Edward natuurlijk bedanken voor hun aandeel in het topic en hopelijk zullen er nog velen volgen. |
|
https://worldofpotter.nl/topic/view/5c536c68-d38d-4761-81cf-c5f5c7e43df1-verdwenen-lens-in-de-chaotische-bezemkast Beste Luigi, dankzij deze je bijdrage in het forum op WoP ontvang jij een kleinigheid, wij hopen dat we nog lang van je topics mogen genieten. Gefeliciteerd!Tot de volgende keer! - KLASSENOUDSTEN TEAM
|