Ze steeg weer op, voorzichtiger nu, en gelukkig ging het een stuk beter, de bezem reageerde snel maar had een kleine afwijking naar links, en zat een beetje onder de modder. Waarom pak ik nou weer een bezem waar modder op zit? dacht Ava, maar toen bedacht ze dat het waarschijnlijk door haarzelf kwam, want toen ze naar haar broek keek zag ze dat die ook helemaal onder de modder zat, zojuist met haar val was ze in de modder terecht gekomen en had behalve haar broek ook haar bezem vies gemaakt. Nou ja, nog een beetje extra werk deze les was niet heel erg, dan had ze tenminste echt wat te doen.
Frankie had heel onhandig verschijnselt terwijl hij nog met zijn arm zwaaiend naar mij verdween. Het zag er gek uit, maar als je met je ogen knipperde was hij zo weg. Daarna was ik dus aan de beurt. Professor Gonzales had gezegd om zijn arm goed vast te houden dus dat had ik gedaan. Daarna heb ik mijn ogen maar gesloten, want ik vond het nu het moment daar was toch wel een beetje spannend. Voor ik het wist werd ik een soort van meegetrokken. Het was alsof elke vezel in mijn lichaam in het niets met meegesleurd. De wereld draaide een beetje en even later belandde ik en professor Gonzales met een beetje een misselijk gevoel op de derde verdieping. Een groepje eerstejaars die daar stond keken zo verbaasd toen wij ineens verschenen. Hun gezichten waren echt goud waard!
"Wat een prachtig opstel heb jij geschreven over de Noendoe. Dit fabeldier zou ik niet willen tegenkomen, met dat het zo gevaarlijk is. Zoveel tovenaars nodig om een Noendoe te kunnen verslaan."